Watford - Leicester City
De waanzin van Vicarage Road – Het moment dat Troy Deeney geschiedenis schreef
Soms beleef je als voetbalfan een moment dat je nooit meer vergeet. Een moment waarin de wereld lijkt stil te staan, waarin pure wanhoop en euforie elkaar binnen enkele seconden afwisselen. 12 mei 2013, Vicarage Road. Watford tegen Leicester City, halve finale van de Championship play-offs. Wat er die dag gebeurde, was simpelweg ongelofelijk.
De aanloop naar het magische moment
Watford en Leicester waren verwikkeld in een zenuwslopend gevecht om promotie naar de Premier League. De inzet was gigantisch: winst betekende een finaleplek op Wembley, een stap dichter bij het walhalla van het Engelse voetbal.
De eerste wedstrijd was in 1-0 geëindigd in het voordeel van Leicester. Watford stond dus onder druk en moest op eigen veld winnen. De spanning in het stadion was om te snijden. Op de tribunes zaten duizenden fans met nagels die al lang opgegeten waren. De sfeer was elektrisch.
Tijdens de wedstrijd golfde het spel op en neer. Matej Vydra scoorde voor Watford, Leicester kwam terug via Nugent. Vydra maakte er opnieuw 2-1 van, waardoor de stand in de halve finale 2-2 werd. Nog één doelpunt zou alles beslissen.
De 96e minuut – Het rampzalige moment voor Watford
Met nog luttele seconden te gaan, kreeg Leicester een penalty. Het stadion viel stil. Anthony Knockaert werd in de zestien neergehaald en de scheidsrechter wees naar de stip. Het voelde als een doodsvonnis voor Watford. Dit was hun kans, en nu was alles verloren.
Knockaert ging achter de bal staan. Een goal zou Leicester naar Wembley sturen. Manuel Almunia, de ervaren doelman van Watford, stond op de lijn. De Leicester-fans begonnen al te juichen. Knockaert schoot... Almunia stopt! De bal stuitert terug naar Knockaert... Almunia stopt wéér!
Vicarage Road ontplofte. Dit was ongekend. Watford leefde nog!
De tegenaanval van de eeuw
Wat er toen gebeurde, tart elke voetbalwet. Terwijl Leicester-spelers verslagen op de grond lagen na de gemiste penalty, schakelde Watford razendsnel om. De bal werd naar voren geramd.
De counter ging als een bliksemschicht. Fernando Forestieri sprintte richting de achterlijn en gaf een voorzet richting het strafschopgebied. De bal kwam bij Jonathan Hogg, die met een kopbal de bal richting het doel bracht. Maar hij schoot niet…
En toen, als in een droom, dook Troy Deeney op. Met een vernietigende uithaal ramde hij de bal in het doel.
GOAL.
Vicarage Road ontplofte in pure extase. De tribunes trilden op hun grondvesten. De fans stormden het veld op. Deeney sprintte weg, trok zijn shirt uit en sprong in de menigte. Het commentaar van de commentator schreeuwde door de speakers:
“DO NOT SCRATCH YOUR EYES! YOU ARE REALLY SEEING THE MOST EXTRAORDINARY FINISH HERE!”
Leicester-spelers lagen kapot op de grond, Knockaert in tranen. Binnen een paar seconden waren de rollen volledig omgedraaid. Van de dood tot de hemel. Van penaltydrama naar een legendarische counter.
en moment voor de geschiedenisboeken
Watford won. Troy Deeney werd een held. Dit was niet zomaar een doelpunt. Dit was pure voetbalmagie. Een moment dat tot op de dag van vandaag in compilaties te zien is, dat elke Watford-fan in zijn hart draagt.
Dit was waarom we van voetbal houden.
We hebben je toestemming nodig om de vertalingen te laden
Om de inhoud van de website te vertalen gebruiken we een externe dienstverlener, die mogelijk gegevens over je activiteiten verzamelt. Lees het privacybeleid van de dienst en accepteer dit, om de vertalingen te bekijken.